رضا اسلامی‌تبار در گفت و گو با قدس آنلاین در خصوص مشکلات آب شرب روستای ارداک عنوان کرد: هر هفته دوبار آب را با تانکر به روستا می‌آورند و داخل منبع روستا می‌ریزند. بعد از آن با لوله کشی ای که تا منازل روستاییان ایجاد شده است آب به ‌خانه‌های مردم می رسد. با این حجم آبی که می‌آورند، مردم فقط یک ساعت آب دارند. به دلیل کم آبی، روستاییان مجبورند آب را داخل ظرف ها و دبه ها ذخیره کنند تا بتوانند به مرور و در روزهای متفاوت از آن آب استفاده کنند.

وی اظهار کرد: دو منبع آبی بزرگ در اطراف روستا وجود دارد. یکی سد ارداک است که یکی از منابع تامین کننده آب مشهد است. دیگری چشمه ای است که محلیان آن را، "چشمه خوجه" می نامند. این چشمه، دارای میزان آب بسیار زیادی است. در تمام ایام سال آبدهی دارد و کیفیت آن نیز بسیار مطلوب است. اما روستاییان مجوز استفاده از این منبع آب گوارا را ندارند.

وی تصریح کرد: برای تامین آب شرب روستا به هر جا که فکرش را می کردیم مراجعه کرده ایم. حتی پس از نامه نگاریها و پیگیریهای زیاد، آب و فاضلاب روستایی را مجاب کردیم برای تامین آب مورد نیاز، چاهی را در محدوده روستا حفر کند. آنها اینکار را کردند اما چاه به سنگ خورد و فاقد آبدهی لازم شد. متاسفانه از این چاه هم هیچ آبی برای روستا گرم نشد.

اسلامی تبار گفت: روستائیان برای تامین آب کشاورزی مشکلی ندارند. قانونی وجود دارد که این روستا از رودخانه ای که سد بر روی آن بنا شده است سهم آب داشته و این سهم را سازمان آب در طول سال ارائه می دهد. هر چند که وقتی بارندگی زیاد است و حجم ذخیره آب سد هم افزایش پیدا می کند، آب تحویل شده به درد ما نمی خورد. با توجه به اینکه بارندگی ها نیاز آبی محصولات ما را برطرف کرده اند، چندان نیازی به آب تحویل شده از سازمان آب نداریم. زمانی هم که بارندگی کم و آب پشت سد کاهش پیدا کرده است و محصولات ما هم تشنه هستند، آب برای کشاورزی به موقع تحویل ما نمی شود. اما در مورد کشاورزی گلایه ای نداریم. دغدغه اصلی روستاییان تامین آب شرب است.

وی خاطر نشان کرد: چشمه خوجه یکی از بهترین منابع آبی است که می توانند آب آن را برای تامین نیاز روستاییان در اختیار مردم قرار دهند. اما اکنون سازمان آب ادعا می کند که مالک چشمه است. به ما می گویند تا زمانی که سند و مدرکی دال بر مالکیت چشمه نداریم نمی توانیم از آن استفاده کنیم. چه سند و مدرکی بهتر از قدمت روستا. زمانی که سازمان آب وجود نداشته است این روستا بوده و مردمان آن در این زمینها کشت و زرع انجام می داده اند.

دهیار روستای ارداک گفت: اکنون سازمان آب، حق استفاده از آب گوارای چشمه خوجه را در اختیار یکی از شرکت های تولید آب معدنی گذاشته و در قبال آن از این شرکت آب معدنی، پول گرفته است. در واقع چشمه روستا در حالیکه روستاییان ارداک تشنه اند تبدیل شده است به منبعی درآمدی برای سازمان آب. کجای این کار عدالت است؟

انتهای پیام/